Graphic Novel Review: Charles Burns – Daedalus 1

Daedalus 1 is het eerste deel uit het nieuwe comic project van Charles Burns, dat in het Nederlands wordt uitgegeven door Concerto Books.

 

Vliegende hersenen, tienerliefde, horrorfilms en een onheilspellende surrealistische atmosfeer. Het zijn de ingrediënten van een typisch nieuw verhaal van de Amerikaanse schrijver en tekenaar.

Op het eerste gezicht is het verhaal eenvoudig samen te vatten. Brian is een wat schuchtere student, die zijn schetsboek voltekent met fantastische wezen en landschappen. Op een feestje waar zijn vriend Jimmy oude horrorfilms vertoont, ontmoet hij Laurie, de vriendin van Jimmy. Brian besluit haar uit te nodigen voor een avondje uit.

Voor het zover komt, heeft de lezer al een inkijkje gekregen in de gedachten en fantasieën van Brian. Zijn tekeningen en gedachten worden vervlochten met de verhaallijn, zodat droom en werkelijkheid door elkaar beginnen te lopen. Net als in een film van David Lynch, komen er gedurende het album nog veel meer lagen bij en overheen, waardoor de lezer terecht komt in een mysterieus en misschien ook wel onheilspellend labyrint, waar de titel van Daedalus 1 naar lijkt te verwijzen.

En het is fijn verdwalen in dat labyrint. Om de paar pagina’s lijkt er zich een nieuwe deur te openen naar een nog dieper liggende laag. En op de moment dat het verhaal even niet meer te volgen is, keert het weer terug naar het eenvoudige liefdesverhaal van Brian en Laurie, die elkaar erg interessant lijken te vinden.

Het verhaal is getekend in de typische stijl van Charles Burns. De afbeeldingen zijn tamelijk eenvoudig en soms statisch. Maar ze roepen door de gedetailleerde uitwerking, de fraaie arceringen en kleuren grote en kleine emoties op.

Daedalus 1 is pas het eerste deel van een nieuwe meerdelige graphic novel.  Maar als je op de laatste pagina weer in de normale wereld wordt gezet, kun je niet wachten tot je weer mag verdwalen in een nieuwe uithoek van dit mysterieuze labyrint.