Strip Review: UCC Dolores 1 – In het Spoor van de Nieuwe Pioniers

UCC Dolores 1 is het eerste deel van de nieuwe science fiction stripreeks van Didier Tarquin.

Tarquin is vooral bekend als de tekenaar van de Lanfeust reeks. Voor UCC Dolores schrijft hij ook het scenario. Zijn vrouw Lyse Tarquin verzorgt de inkleuring.

In UCC Dolores 1 gaat voormalige non Mony op zoek naar haar achtergrond. Mony is toen ze kind was door haar vader achtergelaten bij een klooster van de orde van De Nieuwe Pioniers. Intussen is ze 18 geworden en wordt ze door haar moeder overste ingelicht over een erfenis die haar vader voor haar heeft achtergelaten.

De erfenis blijkt het ruimteschip UCC Dolores te zijn, een oorlogsschip van het Confederale leger. Om deze erfenis in ontvangst te kunnen nemen, moet ze eerst op zoek naar een geschikte piloot, die ze in een verdorven uithoek van de planeet vindt. Samen met piloot Kash gaat ze op zoek naar haar verleden en haar vader, achtervolgd door ruimtetuig dat uit is op haar schip en wellicht nog een veel grotere schat.

UCC Dolores leest lekker weg. Het uitgangspunt maakt nieuwsgierig naar de achtergrond van Mony en de scenes volgen elkaar soepel op. Ze bevatten de juiste verhouding tussen expositie en actie. Tarquin weet gedurende het verhaal voldoende te onthullen, maar ook voldoende achter te houden om de lezer nieuwsgierig verder te laten lezen.

De elementen van het verhaal zijn eigenlijk allemaal bekende SF clichés, die in een net iets andere mix bijelkaar worden gebracht. Daarnaast telt het album heel veel knipoogjes naar Star Wars, Star Trek en stripreeksen als Ravian en Laureline. Liefhebbers van het genre komen in UCC Dolores 1 aan hun trekken.

Misschien is dat ook wel het voornaamste kritiekpunt dat je bij dit album kan hebben. Er zijn zoveel verwijzingen naar genregenoten, dat het verhaal wat eigenheid mist. Het verhaal is zodanig goed opgebouwd dat dit eigenlijk nergens stoort. Alleen toen een van de hoofdfiguren ook nog Wolverine achtige klauwen bleek te hebben, werd deze lezer even uit het verhaal getrokken.

De tekeningen zijn, zoals altijd bij Didier Tarquin, dynamisch en prima verzorgd. De inkleuring van Lyse Tarquin is sfeervol en sluit hier goed bij aan.

Dit alles bij elkaar zorgt ervoor dat je al aan het einde van het eerste deel arriveert voor je het in de gaten hebt en nieuwsgierig wordt naar deel twee. Naar verluid wordt dit eerste verhaal afgerond in drie delen.

Meer weten over UCC Dolores? Bekijk een trailer voor het eerste en het tweede deel van de reeks in dit artikel.