Graphic Novel Review: 60 Lentes
60 Lentes is de nieuwe graphic novel van Aimée de Jongh op scenario van de Franse auteur Ingrid Chabbert.
Het album begint met een flinke knal. Hoofdpersonage Josy besluit op de dag van haar 60ste verjaardag haar man te verlaten. Terwijl haar man met kinderen en kleinkinderen aan tafel met een feesttaart klaarzitten om haar te feliciteren, kondigt Josy aan dat ze weg gaat. Ze loopt met haar rolkoffer naar de garage en rijdt weg in een Volkswagenbusje. Ze laat de familie en de lezer in verwarring achter.
Het boek concentreert zich daarna op Josy’s nieuwe leven. Ze komt met haar busje terecht op een parkeerplaats, waar ook andere mensen zijn gestrand. Ze maakt nieuwe vrienden en vindt zelfs een nieuwe liefde. Intussen probeert haar familie contact op te nemen en haar terug te laten keren.
De zoektocht naar een nieuw leven en nieuwe liefde zijn interessant, soms grappig en mooi in beeld gebracht. Het album heeft een vergelijkbaar thema met De Jongh’s Bloesems in de Herfst, waarin ook een liefde op latere leeftijd centraal stond. Ook in dit album wordt de liefde van twee oudere mensen liefdevol en zonder schroom in beeld gebracht.
De tekeningen van 60 Lentes zijn dik in orde, maar het scenario overtuigt niet helemaal. De actie van Josie om haar familie op haar eigen verjaardagsfeest te verlaten is stoer, maar ook erg lomp. We komen er als lezer niet zo goed achter waar dit enorme statement en die woede vandaan komen. Waarom heeft ze zo lang gewacht? Wil ze haar familie hiermee ergens voor straffen? Dit maakt het voor de lezer soms lastig om met Josy mee te kunnen leven.
Tegen een nieuwe vriendin zegt ze dat de liefde voor haar man al snel doodbloedde en dat de kinderen zich anders hebben ontwikkeld, dan ze had gewild. Het zijn oppervlakkige clichés, die niet verder worden uitgewerkt. Er is een scene, waarin we zien dat haar man niet van katten houdt en zij wel. Er zijn een paar scenes waarin de kinderen op een vasthoudende manier Josy vragen terug te komen. Maar als basis voor het lange wachten en die heftige breuk voelt dit onvoldoende.
De mooiste scenes uit het boek komen wat later, als Josy contact maakt met andere vrouwen die hun oude leven vaarwel hebben gezegd. Hier krijgt het verhaal wat meer vaart en ook de opbouw van haar nieuwe relatie is mooi uitgewerkt. Dit gedeelte komt oprecht en invoelend over. Misschien vinden we in dit gedeelte ook wel de reden, waarom haar eerdere relatie niet werkte.
Het is jammer dat een onnodige dramatische wending het verhaal daarna weer volledig op zijn kop gooit. Het voelt wat geforceerd aan en doet het verhaal geen goed. Het leidt tot een herhaling van zetten, waarbij Josy weliswaar uiteindelijk een stapje verder komt in haar leven, maar de lezer zich nog steeds afvraagt waarom ze dat stapje niet 20 lentes eerder had kunnen zetten.
Pros
- Fraaie tekeningen en inkleuring van Aimee de Jongh
Cons
- Het is soms lastig om met een hoofdpersoon mee te leven die zelf niet lijkt te weten wie ze is en wat ze wil
- Onnodige dramatische wending op het einde van het verhaal