Bespreking

Strip Review: Storm 30 De Beul van Torkien

Net als de nieuwe Asterix, die we recent bespraken, is de nieuwe Storm een deel uit een lang lopende stripreeks die begon in 1978. De reeks is met name bekend door de fraaie geschilderde tekeningen van Don Lawrence. Na een pauze van een aantal jaar na zijn overlijden in 2003, is de reeks in 2007 opnieuw opgenomen door een ander team.

De reeks combineert een aantal elementen uit SF en Fantasy en gaat over de avonturen van Storm en zijn reisgenoten. Storm is een astronaut die tijdens een ruimtereis verdwijnt in de grote rode vlek van Jupiter en daardoor een reis maakt naar de verre toekomst. In de eerste delen van de reeks ontmoet hij de vrouwelijke krijger Roodhaar. Met haar verkent hij de toekomstige aarde en probeert hij een weg terug te vinden naar zijn eigen tijd. In latere delen komt hij samen met Roodhaar terecht op de planeet Pandarve, waar hij Nomad ontmoet. In de huidige delen trekken ze met zijn drieen door Pandarve en beleven ze hun avonturen.

In deel 30 van de reeks, De Beul van Torkien, werken ze bij een circus en stuiten ze op een soort publieke terechtstellingsshow, waarbij de beulen het tegen elkaar opnemen in een wedstrijd om de beste executie. Of zoiets. Als blijkt dat een paar bekenden van het drietal op de executielijst staan, besluiten ze in actie te komen en ze te redden.

Voor dit deel wordt de inkleuring verzorgd door Digikore, een grote tekenstudio. Hierdoor worden de tekeningen van Romano Molenaar, die al sinds de herstart de tekenaar is, zodanig ingekleurd dat de uitstraling van het geheel iets dichter in de buurt van het werk van Don Lawrence komt te liggen. Het verschil met de uitwerking van Jorg de Vos, die voor dit deel is afgehaakt, is echter niet heel erg groot. De onderliggende tekeningen van Romano Molenaar zijn eigenlijk al sinds de herstart van goede kwaliteit. De vergelijking met de tekeningen van Don Lawrence gaan wat mank, maar hij heeft de hoofdfiguren langzaam maar zeker in de vingers gekregen en hij weet een overtuigend Pandarve in beeld te brengen.

Hoewel de tekeningen en inkleuring dus dik in orde zijn, gaat dit niet op voor het scenario. Al enige delen zijn de verhalen het zorgpunt van de reeks en voor dit deel is het scenario zelfs ronduit zwak te noemen. Het leunt sterk op elementen die we al zo vaak in de reeks gezien hebben dat ze gaan vervelen. Alwéér wordt een bekende gegijzeld, alwéér moet een vesting worden binnengedrongen via het riool, alwéér komt Storm terecht in de dampkring van de planeet. Het is allemaal zo voorspelbaar. Misschien is het wel verstandig om weer eens van locatie te veranderen. De centrale ingredienten van de planeet Pandarve lijken te zijn uitgeput.

Ook de centrale premisse van het album is slecht uitgewerkt. In het begin van het verhaal maken we kennis met De Beul van Torkien. Op de krachtige cover van het album wordt ons een titanenstrijd beloofd tussen Storm en deze beul der beulen. Behalve in een korte confrontatie in het begin zien we niets van een dergelijke strijd. Nergens krijgt deze beul ook de kans om zijn naam waar te maken. Tijdens het evenement waar dit verhaal naartoe werkt, blijkt dat hij het in een soort talentenjacht moet opnemen tegen andere beulen. Zelfs van deze talentenjacht die nog meer spektakel belooft, krijgen we niets te zien. Als het dan toch nog spannend dreigt te worden doordat het spektakel op een vechtpartij tussen de beulen en onze hoofdpersonen lijkt uit te draaien, wordt de lezer ook dat gevecht ontnomen. Er komen een paar verhaalwendingen en familieperikelen uit de lucht vallen, zodat het geheel uitmondt in een totale anticlimax.

Als het verhaal op die manier doodloopt, begin je je ook te ergeren aan kleinere zaken, zoals de vele oubollige en flauwe woordspelingen in dit album. De woordspelingen zijn er in de reeks altijd geweest en geven de wereld ook een eigen karakter en sfeer. Maar waarom heet die bijfiguur nu ‘Torkal’ en waarom heten die monsters nu ‘Bobbitwormen’ en waarom heet de stad eigenlijk ‘Torkien’? De keuze voor deze namen lijkt toch vooral op een commerciele poging om een fantasy publiek te interesseren voor een reeks die op dit moment door alle herhalingen verveelt en wel wat meer fantasie kan gebruiken.