Strip Review: Lucky Luke 8 – Een Cowboy in Parijs

Lucky Luke 8 – Een Cowboy in Parijs is het 8e deel van De Avonturen van Lucky Luke.

De stripreeks wordt getekend door Achdé, de opvolger van Morris. Dit deel is geschreven door scenarist Jul.

De strip over de cowboy die sneller schiet dan zijn schaduw behoeft eigenlijk geen introductie. De stripverhalen blijven populair, ook al is de formule bekend. De verhalen draaien meestal om een bekende historische figuur of gebeurtenis uit het wilde westen. Daaromheen worden de verhalen gevuld met grapjes en knipoogjes en met running gags rondom terugkerende karakters zoals de Dalton boevenfamilie. De formule is in die zin vergelijkbaar met die van de Asterix verhalen, waarover we in een eerder artikel spraken.

Deze structuur ligt dus min of meer vast. De lezer weet wat hij kan verwachten en komt daarvoor ook bij de reeks terug. De belangrijkste vraag bij het bespreken van een nieuw album is daarom of de makers erin geslaagd zijn om een leuk of interessant perspectief aan een historische gebeurtenis te koppelen en of de grapjes en knipoogjes geslaagd zijn.

Bij dit album zit het met beide wel goed. Lucky Luke wordt gevraagd om een beeldhouwer te beschermen, die door Amerika trekt om sponsors te vinden voor zijn nieuwste creatie, een zeer groot beeld dat voor de kust moet verschijnen en dat symbool staat voor De Vrijheid. Inderdaad gaat het hier om Lady Liberty, het vrijheidsbeeld van de Franse beeldhouwer Bartholdi.

Al snel blijkt waar het gevaar vandaan komt. Op de locatie waar het beeld moet verschijnen, wil een andere investeerder een nieuwe gevangenis bouwen. We volgen Lucky Luke en de beeldhouwer tijdens hun reis, terwijl ze aan allerlei aanslagen moeten ontkomen. Dit is een interessant gegeven en biedt allerlei mogelijkheden voor avontuur en de nodige grapjes en kwinkslagen rondom het contrast tussen vrijheid en gevangenschap.

Zoals de titel al doet vermoeden, komen ze ook nog even in Parijs terecht. Eigenlijk is dit het minst interessante en minst geslaagde gedeelte van het verhaal. Het avontuur komt wat tot stilstand en wordt ingeruild voor een eindeloze reeks grapjes over Parijs en Frankrijk. Een gedeelte daarvan is nauwelijks te volgen voor lezers die niet zo bekend zijn met de ins en outs van de Parijse couleur locale.

Maar ach, het geheel overtuigt voldoende en Lucky Luke 8 – Een Cowboy in Parijs is een goed voorbeeld van hoe je een bekende formule met een goede dosis creativiteit en inspiratie levend kan houden. Het is niets nieuws, maar biedt meer dan voldoende kwaliteiten om de lezer een vermakelijk uurtje te onderhouden.

De tekeningen van Achdé zijn verder prima in orde. Hij weet al meerdere delen een karakteristieke Lucky Luke neer te zetten. Hij is hiermee een waardig opvolger van Morris. De kleuren van het verhaal zijn daarnaast geinspireerd en geven de tekeningen van Lucky Luke 8 nog wat extra pit.